İş Hukukunda İbraname

İbraname, tarafların aralarında anlaşarak mevcut bir borcu ortadan kaldırdıkları sözleşmedir. Borçlar hukuku ve iş hukuku alanında sıklıkla başvurulan ibraname, 01.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu ile mevzuatımızda düzenlenmiştir.

TBK 132. maddesi, ibranamelere borçlar hukuku alanında uygulanacak genel nitelikte bir hükümdür. İşçinin iş sözleşmesinden kaynaklanan alacakları için düzenlenen ibranameye ise özel nitelikte bir hüküm olan TBK 420. maddesi uygulanmaktadır. TBK 420. maddesinde işçinin işverenden alacağına ilişkin ibra sözleşmesinin yazılı olması, ibra tarihi itibarıyla sözleşmenin sona ermesinden başlayarak en az bir aylık sürenin geçmiş bulunması, ibra konusu alacağın türünün ve miktarının açıkça belirtilmesi, ödemenin hak tutarına nazaran noksansız ve banka aracılığıyla yapılması şart koşulmuş, bu unsurları taşımayan ibraname kesin olarak hükümsüz kabul edilmiştir.

Kitapta; ibranamenin borçlar hukuku alanındaki görünümü yönünden genel bilgilere yer verilmiş, ibranamenin iş hukuku alanında ve bireysel iş ilişkilerindeki görünümüne odaklanılmıştır. İbranamenin tanımı, hukuki niteliği, unsurları, şekli, kurulması, benzer kurumlarla karşılaştırması, geçerlilik koşulları, kapsamı, hüküm ve sonuçları, 6098 sayılı TBK öncesi ve sonrasındaki dönemlere göre doktrinde ileri sürülen görüşler, Yargıtay kararları ve uygulamadan örneklerle birlikte anlatılmıştır. Özellikle, son yıllarda birçok uyuşmazlığa konu olan ikale ve arabuluculuk anlaşma belgesi kurumları ve içeriğinde yer alan ibra hükümlerinin etkisi, güncel Yargıtay kararları eşliğinde karşılaştırmalı olarak incelenmiştir.

Kitapta; 2024 ve 2025 yılları dahil güncel Yargıtay kararlarıyla birlikte, Yargıtay 22. Hukuk Dairesinin kapatılarak 9. Hukuk Dairesiyle birleştirilmesinden sonra Yargıtay 9. Hukuk Dairesince verilen ilke kararlara da yer verilmiştir.